Rob Alink : Bas
Het begon allemaal op m’n veertiende, toen ik met twee vrienden, broers, een bandje ging beginnen. We hadden dit in Zutphen gezien bij bekenden die net iets ouder waren. Van thuis mocht ik een akoestische gitaar hebben die ik een beetje ombouwde met een klemelement erop en een oude radio als versterker. De drummer speelde op een paar ronde waspoedertonnen. De gitarist had een eenvoudige elektrische gitaar en ook een oude radio, die we zelf ombouwden. We oefenden in de kelder van de twee broers en wisten eigenlijk niet hoe we moesten spelen, totdat we een paar lesjes kregen van een Zutphense gitarist die later naar het conservatorium zou gaan. Mijn eerste echte basgitaar kreeg ik van m’n ouders en deze werd aangeschaft bij de bekende Zutphense muziekwinkel Harry Wieten. Het was een rood-witte semi-akoestische bas van een onbekend merk.
Woodstock betekende voor ons de grote inspiratie met bands als Santana, The Band, Crosby, Stills, Nash & Young, Jimi Hendrix, Ten Years After, The Who, Johnny Winter enz. We hadden ons eerste optreden op het klassenfeestje van mijn brugklas. Een groot succes natuurlijk 😉, alles paste in het Renault 4-tje van mijn vader, inclusief wijzelf.
Na een aantal jaren kwam er een tweede gitarist bij het bandje dat inmiddels Anonymous heette en weer wat later viel het uiteen. Daarna volgde een reeks van coverbands en tijdelijke dingetjes zoals Bennie en zien Skoevers. De band Rogues’ Gallery met eigen nummers leek veelbelovend, maar viel al snel uit elkaar doordat de zanger/tekstschrijver naar Engeland vertrok. Een jaar of drie speelde ik bij een hardrockband in Doetinchem, met 96 optredens in ons topjaar! We speelden ook een paar keer in het voorprogramma van Normaal, zelfs zonder met bier te worden bekogeld!
Mijn tweede basgitaar was een Ibanez jazzbas, maar daar was ik niet zo tevreden over. Van de bassist van een soort punkbandje kocht ik m’n Gibson The Grabber met verschuifbaar element, waar ik heel lang op heb gespeeld. Wel een lekker ronkend geluidje. Op een bepaald moment werd de 5-snarige bas populair. Een vriend had een OLP MM3 in de aanbieding gekocht en nadat ik die had uitgeprobeerd heb ik er ook een aangeschaft. Heerlijk, die extra lage B-snaar! Vanaf m’n achttiende heb ik op een Yamaha 115B bascombo gespeeld, die ik nog steeds heb, maar sinds een jaar of tien heb ik een Ampeg SVT-III, een niet te tillen beest van een bascombo met een supergoed geluid, vind ik zelf.
Nadat ik 25 jaar bij een coverband in de buurt van Raalte had gespeeld, kreeg ik daar genoeg van en ging weer in Zutphen op zoek naar een bandje. Dat lukte al heel snel en voordat ik het wist, speelde ik in drie bands! Maar ja, rockbands come and go en ondanks de leeftijd van de meeste bandleden waren er toch veel wisselingen.
Al een aantal jaren speel ik nu bij de coverbands van Swieten en Jarmm, overigens ook tot grote tevredenheid en met veel plezier! Sinds begin mei 2022 zit ik bij Cry Wolf Gang en dat bevalt me heel goed! Weer ‘ns effe lekkere harde, stevige rockmuziek met scheurend gitaarwerk en een rocksolid drummer! En grotendeels eigen nummers van Hans, wat het veel interessanter maakt en waardoor je ook nog eens op gelegenheden zoals festivals kunt spelen. Op naar het podium!
